Paweł Miśkiewicz o premierze spektaklu "Pani Ka patrzy na morze" i recenzja
Fragmenty spektaklu sprzed ćwierć wieku usłyszymy także w najnowszym przedstawieniu – zdradził Paweł Miśkiewicz w rozmowie z Grzegorzem Chojnowskim.
Scenariusz Paweł Miśkiewicz napisał na podstawie sztuki Thomasa Bernharda Komediant (Der Theatermacher), będącej ironicznym rozważaniem na temat kondycji zawodu aktorskiego. Kim jest aktor – kapłanem sztuki czy błaznem? Główny bohater dramatu, zasłużony artysta teatru i zarazem wielki megaloman, przybywa z rodziną do zapyziałej miejscowości na prowincji, aby zagrać tam przedstawienie. Staje się to impulsem do rozpamiętywania jego życia, dorobku i refleksji nad istotą jego zawodu. Przedstawienie Pawła Miśkiewicza będzie wywoływaniem duchów teatru – przywołujemy realizację ze Sceny na Świebodzkim sprzed ćwierćwiecza, pamiętny spektakl Krystiana Lupy „Immanuel Kant” według innej sztuki austriackiego autora, z wybitnymi rolami Krzesisławy Dubielówny i Wojciecha Ziemiańskiego, którzy grają również w obecnej premierze. Na czym polega fenomen „Immanuela Kanta”?
O czym jest nowy spektakl? O naturze teatru, jego ulotności, nietrwałości, uwodzicielskim pięknie, ale też o jego okrucieństwie, niewierności i pozornej realności. Jak na tym tle wypada relacja reżysera i obsadzonej w tytułowej roli aktorki?
Dla wielu odtwórców, m.in. dla kompozytorów Mai Kleszcz i Wojciecha Krzaka premiera jest okazją do powrotu do Teatru Polskiego.
„Pani Ka...” ma być także opowieścią o świecie i ludziach, którzy tworzą to niedoskonałe uniwersum. Świecie wartości pozornych, pozbawionym stałych punktów oparcia, kapryśnym i pełnym przemocy.
Na gorąco premierę recenzował, w piątek 29 kwietnia, w audycji "Więcej Wrocławia", Jan Pelczar:
„Pani Ka patrzy na morze” – 619. premiera Teatru Polskiego we Wrocławiu
Obsada:
ALEKSANDRA CHAPKO
MARIAN CZERSKI
KRZESISŁAWA DUBIELÓWNA
WOJCIECH ZIEMIAŃSKI (gościnnie)
Realizatorzy:
przekład JACEK ST. BURAS
scenariusz i reżyseria PAWEŁ MIŚKIEWICZ
scenografia i kostiumy BARBARA HANICKA
muzyka MAJA KLESZCZ i WOJCIECH KRZAK
reżyseria światła JĘDRZEJ JĘCIKOWSKI
Przestrzeń spektaklu inspirowana jest scenografią do przedstawienia Immanuel Kant Thomasa Bernharda zrealizowanego w Teatrze Polskim we Wrocławiu w 1996 roku w reżyserii i scenografii Krystiana Lupy. W spektaklu wykorzystano też fragmenty archiwalnego zapisu dźwiękowego tego przedstawienia. Specjalne podziękowania twórców dla Haliny Rasiakówny za zgodę na wykorzystanie zapisu dźwiękowego fragmentu Jej roli.
