Wygrywaj bilety z www.radioram.pl!

KINO HELIOS MAGNOLIA PARK - otwarty bilet na dowolnie wybrany seans - termin dowolny do 14 marca. Jeśli chcesz zdobyć podwójne zaproszenie wyślij sms-a pod numer 71160 w treści wpisz: RAM, Helios Magnolia, swoje imię i nazwisko.

*********************************************************

Bat Yam - Tykocin to wyjątkowy projekt teatralny Wrocławskiego Teatru Współczesnego i Habimah Theatre, w którym jednocześnie Michał Zadara wraz z dramaturgiem Pawłem Demirskim w Tel Awiwie, i izrealska reżyserka Yael Ronen we Wrocławiu, wyreżyserują teksty własnego autorstwa.

Projekt jest koprodukcją Wrocławskiego Teatru Współczesny, Teatru Habima w Tel Awiwie oraz Instytutu Adama Mickiewicza w ramach Roku Polskiego w Izraelu 2008-2009. Projekt współfinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP. Polsko-izraelski projekt teatralny „Bat Yam – Tykocin” składa się az dwóch autonomicznych przedstawień, które mogą być pokazywane zarówno razem, jak i samodzielnie.

„Bat Yam” zrealizowała we Wrocławiu, z polskimi aktorami Yael Ronen, „Tykocin” z izraelskimi aktorami wyreżyserował Michał Zadara w Tel Awiwie. Oba spektakle łączą nie tylko scenografia, czy wspólne wątki, ale przede wszystkim tematyka relacji polsko - żydowskich. Mimo, że każde z przedstawień stanowi odrębną całość, zostaną pokazane wspólnie, podczas polskiej i izraelskiej premiery.

Projekt jest jednym z najważniejszych wydarzeń artystycznych organizowanych w ramach Roku Polskiego w Izraelu 2008-2009 organizowanego przez Instytut Adama Mickiewicza w Warszawie. Jest to próba spojrzenia na relacje pomiędzy dwoma narodami – polskim i izraelskim – oczami młodego pokolenia artystów.

Bat Yam – (pol. Córka Morza) leży na równinie Szaron nad Morzem Śródziemnym, w zespole miejskim Tel Awiwu. Osada pod nazwą Bayit VaGan (pol. Dom i Ogród) została założona w 1926 roku przez ultraortodoksyjnych Żydów. W 1938 roku zmieniono nazwę na Bat Yam, a 20 lat później nadano jej prawa miejskie. W latach 90. XX wieku miasto przyjęło dużą falę imigrantów z krajów byłego Związku Radzeckiego. Tykocin – jedno z najbardziej turystycznych miejsc na Podlasiu. Tuż przed II wojną światową połowę mieszkańców miasteczka stanowiła ludności żydowska. Mieściła się tutaj druga co do wielkości (po Krakowie) gmina żydowska w Polsce. Latem 1941 roku liczącą około 1400 osób społeczność wymordowano w lasach koło wsi Łopuchowo.

„Bat Yam – Tykocin” to próba zmierzenia się dwóch trzydziestoletnich reżyserów z tym wszystkim, czego o sobie nie wiemy i o co wstydzimy się zapytać. Zarówno Yael Ronen, jak i Michał Zadara odważnie, ale i z przymrużeniem oka konfrontują publiczność ze stereotypami, które Polacy i Żydzi mają na swój temat. Przewrotność projektu polega także na tym, że izraelska reżyserka i współautorka tekstu opowiada historię trzypokoleniowej żydowskiej rodziny za pośrednictwem polskich aktorów; a polski reżyser i współautor scenariusza o kontrowersjach z przyznaniem medalu Sprawiedliwy wśród Narodów Świata obywatelce Tykocina mówi poprzez hebrajskich aktorów. Bohaterowie „Bat Yam” - rodzina Jakuba Kozicza - wyruszają z Tel Awiwu do Polski, do Tykocina, pozornie w tradycyjną podróż do korzeni. Każdy z nich musi nieuchronnie zmierzyć się z polską rzeczywistością, swoimi wyobrażeniami na temat Polaków, z pozostałymi członkami rodziny, a przede wszystkim z samym sobą. Wyprawa do Tiktin (nazwa Tykocina w jidisz) staje się czymś więcej niż wyprawą śladami przodków. To czasami groteskowa, czasami bolesna próba zrekonstruowaniawypartej przeszłości. Rodzina Kozicz musi na nowo odpowiedzieć sobie na pytanie kim jest. Pytania o tożsamość i o - nie zawsze wygodną - przeszłość to także pytania, jakie zadają sobie trzej bohaterowie „Tykocina”. Dwóch dziennikarzy i młoda doktorantka, występują w roli sprawiedliwości dziejowej i postanawiają wziąć na siebie ciężar oraz obowiązek odkrycia prawdy. Na ile jednak jesteśmy w stanie poznać fakty? Czy starsza pani, która ma zostać wyróżniona medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata” była bohaterką? Ta kontrowersyjna postać oraz miejsce akcji łączą obie historie. Jest jeszcze jeden, ukryty choć niezmiernie istotny bohater obu spektakli. To - w przypadku „Bat Yam” - kamera filmowa, którą jedna z bohaterek rejestruje całą podróż i za pośrednictwem, której oglądamy na scenie to,co się wydarzyło. W „Tykocinie” zaś motorem napędzającym akcję, jest dziennikarskie śledztwo i groźba opublikowania faktów w ogólnopolskim dzienniku. Twórcy obu spektakli zdają się twierdzić, że w dzisiejszym świecie wiemy o sobie tyle, ile o nas napisano, albo na ile nas sfilmowano.

*********************************************************